Al sparrend met de tekstschrijver die mijn website aan het maken is, komen er allemaal vragen voorbij waar ik niet altijd direct het antwoord op heb. Eén van die vragen was: zouden mijn potentiële klanten zich schamen om met mij gezien te worden?
Het opvallende daaraan is: ik coach op afstand. Ik en mijn klant zien elkaar dus niet, we lopen elk in een ander buitengebied (park, duin, bos of tussen de weilanden…) maar we béllen elkaar.
Dus: als je een coachingsklant wordt, dan ziet niemand ons samen.
Maar toen kwam die tekstschrijver met zo’n lastig punt: moeten we dat dan benoemen als voordeel.
Als jij gecoacht wordt, wil je misschien helemaal niet dat de hele wereld dat weet. Maar voordat je het merkt, ga je smoesjes verkopen. “ik moet even naar de winkel”, tegen collega’s. Of “Ik moet nog even naar een klant”, nog erger.
Terwijl je nu kunt zeggen: “Ik ga voor het werk altijd eerst even wandelen. Daar word ik zo rustig van, dan heb ik de hele dag energie”.
Grappig hé. Want het is nog waar ook.
Maar goed, voordat ik er iets mee doen, wil ik eigenlijk zelf wel weten hoe jij dat zou inschatten. Is het fijn dat niemand merkt wie er aan de andere kant van de lijn met je praat? Of zou je er wellicht juist trots op zijn dat jij iemand bent die zich laat coachen, in Amerika doen ze dat in het bedrijfsleven immers allemaal? Ben benieuwd naar jouw reactie!